Hoe snel oorlog kan ontstaan

Terroristen, antivaxxers, buitenlanders, homo’s.

Een viertal termen die onze maatschappij domineren. Een viertal termen die bijdragen aan het ‘wij vs. zij’ gevoel.
We moeten een kamp kiezen. Je bent voor of tegen, niet allebei.
Het is de eerste fase van ontmenselijking zoals Brené Brown omschrijft in haar boek.
Een groep mensen die doelwit zijn vanwege hun identiteit, godsdienst, ideologieën, gender,  seksuele geaardheid of huidskleur.  Groepen die worden gezien als minder, slecht of crimineel.

Deze eerste fase kan een begin zijn van (burger) oorlog.

De tweede fase van ontmenselijking is een groep gaan zien als gek of gevaarlijk.

Wanneer we dat doen, dan geven we onszelf toestemming om hen te ontdoen van basale menselijke rechten.
We vinden dat terroristen geen recht hebben op veiligheid en privacy, anti-vaxxers geen recht hebben op vrijheid van keuze m.b.t. hun eigen lichaam,  buitenlanders/asielzoekers geen recht hebben op onderdak, voedsel en veiligheid en het uitoefenen van hun traditionele kleding voorschriften en homo’s geen recht hebben op  openbaar liefde tonen, veiligheid en het geoorloofd wordt om fysiek geweld te gebruiken.

De derde fase van ontmenselijking is om groepen daadwerkelijk te ontmenselijken.

Zoals  in de tweede wereld oorlog Joden ‘untermenschen’  werden genoemd en werden vergeleken met ratten die ziektes meebrachten. De Hutu’s noemden de Tutsi’s ‘kakkerlakken’ tijdens de genocide in Rwanda, Bosniërs noemden de Serviërs aliens en slaven werden als dierlijke mensen gezien. En dit is geen gedrag van de laatste 100 jaar. Maar ook in de tijd van de heksenverbrandingen, werden gewone vrouwen afgeschilderd als heks, om ze maar ter dood te kunnen veroordelen. We spreken dan over zo’n 500 jaar geleden.

Deze strategieën zijn nodig om elkaar kwaad te kunnen doen. Wanneer we mensen zien al mens, is het onmogelijk om geweld toe te staan en basale menselijke rechten te ontnemen.
Door iemand te vergelijken met een dier staan we onszelf toe om fysiek geweld te gebruiken waardoor marteling, mensenhandel, genocide een holocaust wordt gerechtvaardigd. Het licht allemaal op de loer.

We herdenken ieder jaar op 4 mei de tweede wereldoorlog. De mensen die dat niet doen, worden ook buitengesloten. Het is disrespectvol om niet een van de grootste zwarte bladzijden in onze geschiedenis te herdenken. De wreedheid die is geweest. We moeten ons herinneren, wat is geweest om dat in de toekomst te kunnen voorkomen.

Toch is onze maatschappij doorbrengt van de fases die bijdragen aan het geweld die in de tweede wereld oorlog en de slavernij periode (waar Nederland ook een groot aandeel in heeft gehad)  werden gehanteerd.
We staan continu op de rand om opnieuw een periode in te gaan die een zwarte bladzijde in de menselijke geschiedenis kan worden.
Iedereen doet er aan mee, ook vanuit de politiek en de media wordt aangezet tot ‘wij vs zij’  Niet alleen in Nederland, maar ik zie het in de hele wereld gebeuren.

In plaats van dat we zoveel angst creëren naar elkaar en nog meer ‘wij vs. zij’ creëren in onze maatschappij. Zouden we eigenlijk bang moeten zijn voor de herhaling van de geschiedenis.

Voor je een groep of persoon afwijst, voor je zegt: ‘Dat is hun verdiende loon’, ‘hadden ze maar….’ Geen bomaanslag moeten voorbereiden, moeten vaccineren, in hun eigen land moeten blijven, hetro moeten zijn.
Er zit een wereld van verschil tussen een terrorist en iemand die homoseksueel is. Toch voeren we hetzelfde psychologische spel van uitsluiting uit.

Denk na aan wat voor maatschappij je wilt  bijdragen. Wil je bijdragen aan een mogelijke aantasting van menselijke rechten of wil je leven in een maatschappij van verbondenheid en begrip.
Wil je bijdragen aan verbondenheid en begrip dan daag ik je uit om dit boek te gaan lezen en te beginnen bij jezelf.